ΜΑΜΑ,
ΜΠΑΜΠΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΤΕ;
Κάθε
γονιός αγαπά το παιδί του περισσότερο από την ίδια του τη ζωή. Οι γονείς
προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο που μπορούν για το παιδί τους, παρέχοντάς του
όσα περισσότερα υλικά αγαθά μπορούν, το φαγητό του, τα ρούχα του, τα παιχνίδια
του, τα φροντιστήρια του. Τι γίνεται όμως με την παροχή των συναισθημάτων;
Πολλές
φορές οι ρυθμοί της καθημερινότητας, δεν επιτρέπουν στο γονέα να δείξει με τον
κατάλληλο τρόπο την απέραντη αγάπη που τρέφει για το παιδί του, με αποτέλεσμα
να ακούμε φράσεις από το παιδί όπως: «Η μαμά μου δεν παίζει μαζί μου», «Ο
μπαμπάς έρχεται σπίτι, τρώει και ξαπλώνει. Τον βλέπω μόνο τα σαββατοκύριακα». Άλλες
φορές πάλι, τα λόγια που χρησιμοποιεί ένας γονιός μπορεί να πληγώσουν άθελά του
το παιδί, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί η μεταξύ τους επικοινωνία.
Κάθε
παιδί έχει κάποια στιγμή θέσει σε αμφισβήτηση την αγάπη των γονέων του προς το
ίδιο. Προσέξτε: Μιλάμε για αγάπη, όχι για φροντίδα. Ένα απλό «Σε αγαπάω», δε
φτάνει για ένα παιδί. Χρειάζεται να του το αποδείξετε με πράξεις και με τον
κατάλληλο χειρισμό καθημερινών προβλημάτων που ανακύπτουν σε μία οικογένεια.
Αφιερώστε χρόνο στο παιδί σας.
Όσο κουραστική και αν είναι η καθημερινότητα σας, θέστε προτεραιότητες ώστε να
υπάρχει μία ελεύθερη ώρα στο πρόγραμμα σας που θα την αφιερώσετε στο παιδί σας.
Επιλέξτε ήρεμες και ευχάριστες δραστηριότητες, όπως επιτραπέζια παιχνίδια,
ταινίες, ανάγνωση παραμυθιών που θα σας βοηθήσουν να χαλαρώσετε μαζί με το
παιδί σας και να του δείξετε ότι δε θεωρείτε χάσιμο χρόνου να ασχοληθείτε με
κάτι που του αρέσει.
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Όταν
ανακύπτει κάποιο θέμα που σας προκαλεί εκνευρισμό ή επιστρέφετε κουρασμένοι από
την εργασία σας, προσπαθήστε να μην μεταφέρετε την ένταση στο παιδί. Υιοθετήστε
τεχνικές διαχείρισης του άγχους, ώστε να μάθετε να ελέγχετε το θυμό σας.
Αποφύγετε τη λεκτική και τη σωματική βία προς το παιδί.
Αποφύγετε τις τιμωρίες. Για
να εξαλειφθεί μία αρνητική συμπεριφορά, είναι ωφέλιμο να προτείνετε στο παιδί
άλλους τρόπους εκδήλωσης ή να ρωτάτε το ίδιο τι άλλο θα μπορούσε να κάνει. Οι
τιμωρίες δημιουργούν στο παιδί την εικόνα του γονέα – τιμωρού, ενισχύοντας τα
αισθήματα φόβου και την εντύπωση ότι ο γονιός του δεν το αγαπά.
Λεκτικοποιείστε τα συναισθήματα
σας. Όταν μία συμπεριφορά του παιδιού σας θυμώνει,
προσπαθήστε να πείτε με λόγια τι αισθάνεστε, π.χ. «Αυτή τη στιγμή είμαι
θυμωμένη μαζί σου γιατί δεν κάνεις τα μαθήματά σου». Αυτό βοηθά το παιδί να
κατανοήσει πώς νιώθετε και να μάθει το ίδιο να λεκτικοποιεί τα συναισθήματά
του.
Αποφύγετε τις γενικεύσεις. Εκφράσεις
όπως «Είσαι κακό παιδί», είναι καλό να αποφεύγονται. Εστιάστε στην εκάστοτε
συμπεριφορά του παιδιού που θέλετε να βελτιώσετε, π.χ. «Αυτό που έκανες δεν ήταν
σωστό», ώστε το παιδί να κατανοήσει ότι
κρίνετε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά και όχι ολόκληρο το χαρακτήρα του.
Αποφύγετε τις συγκρίσεις. Η
σύγκριση του παιδιού με τα αδέρφια του, τους φίλους του ή τους συμμαθητές του, μπορεί
να πληγώσει την αυτοεκτίμησή του και να το κάνει να νομίζει ότι οι γονείς του
το θεωρούν κατώτερο από τους άλλους, οπότε το αγαπούν και λιγότερο.
Αποφύγετε την κριτική. Εκφράσεις
όπως «Είσαι τεμπέλης», «Είσαι ίδιος η μάνα σου/ ο πατέρας σου»… ενδείκνυται να
μην χρησιμοποιούνται. Το παιδί μπαίνει σε μία θέση να αποδείξει ότι οι κατηγορίες
που του απευθύνονται δεν ισχύουν και θεωρεί ότι οι γονείς του έχουν άσχημη
εικόνα για το ίδιο.
Συζητήστε με το παιδί σας. Αφιερώστε
χρόνο στη συζήτηση με το παιδί σας σε θέματα σχετικά με το ηλικιακό του
επίπεδο. Μπορείτε να ξεκινήσετε μία συζήτηση με αφορμή κάποια ταινία ή ένα
παραμύθι που διαβάσετε. Ακούστε τις απόψεις του, απαντήστε στα ερωτήματά του.
Σημαντικό είναι να συζητάτε και για καθημερινά θέματα, π.χ. Όταν το παιδί
επιστρέφει από το σχολείο, μπορείτε να το ρωτήσετε με ποιους έπαιξε στο
διάλειμμα, τι παιχνίδια έπαιξε με τους φίλους του, αν έμαθε κάτι που του
κέντρισε το ενδιαφέρον… Η συζήτηση είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια των γονιών,
καθώς δείχνουν στο παιδί ότι ενδιαφέρονται για την καθημερινότητά του παιδιού. Η
οικοδόμηση σχέσης εμπιστοσύνης με το παιδί επιτυγχάνεται μέσω της συζήτησης. Είναι
πολύ σημαντικό για το παιδί, να γνωρίζει ότι υπάρχει κάποιος στον οποίο μπορεί
να απευθυνθεί ανά πάσα στιγμή.
Τονίστε τα θετικά στοιχεία του
παιδιού σας. Βρείτε την κλίση του παιδιού σας και τα
θετικά του χαρακτηριστικά και επαινέστε το για αυτά. Έτσι, το παιδί θα
κατανοήσει ότι η μαμά και ο μπαμπάς είναι περήφανοι για αυτό.
Αγκαλιάστε, φιλήστε το παιδί σας. Οι
πράξεις είναι πάντα ανώτερες από τα λόγια. Δείξτε την αγάπη σας στο παιδί.
Θυμηθείτε:
Τα παιδιά έχουν ανάγκη την εκδήλωση αγάπης και την αποδοχή των γονέων τους,
ώστε να πιστέψουν στον εαυτό τους και να δομήσουν θετικές σχέσεις με τους
συνανθρώπους τους τόσο στην παιδική, όσο και στην ενήλικη ζωή.
Μαρία Βράιλα
Ψυχολόγος
