Ποιος είπε ότι τα όνειρα έχουν όρια;

"Ό,τι διώχνεις από την πόρτα, θα μπει από το παράθυρο".

Freud

Οι γιορτές πλησιάζουν!

Πως επηρεάζουν οι γιορτές τη διάθεσή μας
Οι σκέψεις που διεγείρει το τέλος του έτους
Πως μπορούμε να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας για το έτος που έρχεται
Δείτε το βίντεο μου: "H ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ"
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου στο κανάλι μου στο YouTube:
ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβάζω νέο βίντεο.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη στήριξή σας!

Καλή συνέχεια!

Τελειότητα αλλά με ατέλειες...

ΤΙΚ: ΌΛΑ ΌΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ - ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ·ΔΕΥΤΕΡΑ, 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017Αναγνώστηκε 72 φορές

Το τικ είναι μία αιφνίδια, ταχεία, επαναλαμβανόμενη, μη ρυθμική, στερεότυπη κίνηση ή φώνηση (ήχοι ή φωνές).Όλοι οι τύποι των τικ επιδεινώνονται από το άγχος, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι τα τικ προκαλούνται από αυτό. Δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία για τις διαταραχές τικ και ακόμα και μετά τη θεραπεία είναι πιθανό τα τικ να επιστρέψουν ή να γίνουν χειρότερα.

Τα απλά κινητικά τικ είναι σύντομες, χωρίς νόημα κινήσεις, όπως το ανοιγοκλείσιμο των ματιών, το τίναγμα κεφαλιού, το ανασήκωμα του ώμου, οι μορφασμοί του προσώπου, η ανύψωση των φρυδιών. Τα σύνθετα κινητικά τικ έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και οι κινήσεις είναι πιο σκόπιμες, όπως οι άσεμνες χειρονομίες, τα πηδήματα, το στριφογύρισμα γύρω από τον εαυτό και μερικές φορές αυτοτραυματικές πράξεις όπως το χτύπημα ή δάγκωμα των χεριών και των νυχιών. Τα απλά φωνητικά τικ είναι ξαφνικοί, χωρίς νόημα ήχοι, όπως το καθάρισμα του λαιμού, οι κραυγές, ο βήχας, το ρούφηγμα της μύτης. Στα περίπλοκα φωνητικά τικ εντάσσονται η επανάληψη της τελευταίας λέξης που έχει πει το παιδί (παλιλαλία), η επανάληψη φράσης ή λέξης (ηχολαλία), άσεμνες και ανάρμοστες λέξεις ή φράσεις(κοπρολαλία), οι ήχοι ζώων.

Όσον αφορά την αιτιολογία οι σημερινές έρευνες έχουν στραφεί στην αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Εκλυτικός παράγοντας στην εκδήλωση των τικ θεωρείται κάποιο ψυχοπιεστικό γεγονός όπως η γέννηση αδελφού, η επιστροφή στο σχολείο, μία μετακόμιση ή ο θάνατος αγαπημένου προσώπου. Ο χαρακτήρας του παιδιού που παρουσιάζει τικ είναι συνήθως αγχώδης και τελειομανής. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά που προσπαθούν μάταια να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες των γονέων τους και να ανταποκριθούν στις υπερβολικές απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει η μίμηση ενός άλλου παιδιού ή ενός ενήλικα.

Η πραγματοποίηση τους παρουσιάζεται ως αναπόφευκτη, αλλά είναι δυνατό να υπάρξει καταστολή για ορισμένα λεπτά ή ώρες. Η ένταση και η κούραση μπορούν να επιδεινώσουν τα τικ που τείνουν να μειώνονται όταν ένα άτομο είναι χαλαρό, κοιμάται ή είναι συγκεντρωμένο. Συνήθως, τα τικ γίνονται λιγότερο σοβαρά στην ενήλικη ζωή.

Στις Διαταραχές Μυοσπασμάτων (Τικ) εντάσσεται η Επίμονη (χρόνια) Διαταραχή Κινητικών ή Φωνητικών Μυοσπασμάτων, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία απλών ή πολλαπλών κινητικών ή φωνητικών τικ για κάποιο χρονικό διάστημα στη διάρκεια της νόσου, αλλά όχι και τα δύο ταυτόχρονα. Εμφανίζονται πολλές φορές την ημέρα αλλά επιμένουν για περισσότερο από ένα χρόνο και η έναρξή τους τοποθετείται πριν από την ηλικία των 18 ετών.

Η έναρξη συνήθως παρατηρείται στην πρώιμη παιδική ηλικία, με πιο συχνή εμφάνιση στα αγόρια. Τα αγόρια παρουσιάζουν μεγαλύτερη δυσκολία στην εξωτερίκευση των συναισθημάτων τους σε σχέση με τα κορίτσια. Τα τελευταία ασχολούνται από μικρή ηλικία με παιχνίδια που ευνοούν την επεξεργασία των συναισθημάτων τους (π.χ. κούκλες) και οι σχέσεις τους είναι περισσότερο εκφραστικές.

Τα παιδιά που εμφανίζουν τικ σε ηλικίες 6-8 ετών έχουν την καλύτερη έκβαση. Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν 4-6 χρόνια και σταματούν στην πρώιμη εφηβεία. Τα παιδιά τα τικ των οποίων περιλαμβάνουν τα άκρα ή τον κορμό, τείνουν να τα πηγαίνουν λιγότερο καλά έναντι εκείνων με τικ του προσώπου.

Η Παροδική Διαταραχή Μυοσπασμάτων περιλαμβάνει απλά ή πολλαπλά κινητικά ή/και φωνητικά μυοσπάσματα. Η χρονική τους διάρκεια είναι λιγότερη από ένα χρόνο από τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα μυοσπάσματα. Το 5-24% των παιδιών σχολικής ηλικίας έχει εμφανίσει τικ, με τρεις φορές μεγαλύτερη συχνότητα στα αγόρια. Η προέλευση είναι ψυχογενής και/ή οργανική. Οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ψυχογενείς και αυξάνονται κατά τη διάρκεια στρες με αυθόρμητη ύφεση. Τα ψυχογενή τικ είναι πιθανότερο να υφεθούν αυτόματα.

Ένα μικρό ποσοστό τικ εξελίσσεται σε διαταραχή Tourette (αμφότερα πολλαπλά κινητικά και ένα ή περισσότερα φωνητικά τικ παρόντα σε κάποιο χρονικό διάστημα στη διάρκεια της νόσου) ή χρόνια διαταραχή μυοσπασμάτων.

Τα ήπια τικ δεν απαιτούν θεραπεία. Για τις σοβαρότερες περιπτώσεις συστήνονται οι συμπεριφορικές τεχνικές όπως η θεραπεία αντιστροφής της συνήθειας ή η ψυχοθεραπεία. Σε βαριές περιπτώσεις αποτελέσματα έχει ο συνδυασμός των παραπάνω με φαρμακευτική αγωγή.

Συμβουλές για τους γονείς

· Η εστίαση της προσοχής στα τικ μπορεί να τα επιδεινώσει. Στο μέτρο του δυνατού αγνοήστε τα τικ όσο το δυνατόν περισσότερο.

· Ενημερώστε το στενό περιβάλλον και ζητείστε τους να αγνοήσουν και αυτοί τα τικ.

· Μη συζητάτε με άλλους για το «πρόβλημα» του μπροστά στο παιδί.

· Μην πείτε στο παιδί σας ανοικτά για τα τικ τους. Δεν το κάνουν σκόπιμα.

· Μην προσπαθήσετε να σταματήσετε το παιδί σας να κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή ήχους, επειδή αυτό μπορεί να τα επιδεινώσει.

· Αποφύγετε τις φράσεις «Είσαι άνδρας», «Οι άνδρες δεν κλαίνε». Επιτρέψτε στο παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του.

· Αν τα τικ εμμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, απευθυνθείτε σε ένα ειδικό που θα βοηθήσει το παιδί να στην αντιμετώπισή τους.

Μαρία Βράιλα

Ψυχολόγος

Υπάρχουν στιγμές που ρωτάς και η απάντηση είναι αρνητική. 

Υπάρχουν στιγμές που ρωτάς και η απάντηση είναι καταφατική.

Υπάρχουν και στιγμές που δε χρειάζεται καν να ρωτήσεις.

Εστιάστε στη βεβαιότητα.
Αμφιβολίες πάντα θα υπάρχουν.

Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

Πολλές φόρες προσπαθούμε να υιοθετήσουμε το ρόλο του "σωτήρα" στις ζωές των άλλων.

Όμως ξεχνούμε τη δική μας ζωή.

Όσο κοιτάς τις ζωές των άλλων, χάνεις τη δική σου.

Γίνε "μεγάλος" για τη δική σου ζωή, κάνε όλα αυτά που προτρέπεις τους άλλους να κάνουν.

"Οι σοφοί μιλούν επειδή έχουν κάτι να πουν. Οι ανόητοι μιλούν επειδή πρέπει κάτι να πουν." Πλάτων

Aν δεν αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου, τότε ποιος;

Το να διατηρείς τις αξίες σου, σε ενα κόσμο που συνεχώς βάλλεται, αποδεικνύει ποιος πραγματικά είσαι.

Τόλμα να κάνεις τη διαφορά...

Καλημέρα σε όλους!

Ο ρόλος της μητέρας είναι σημαντικός για την ενίσχυση της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας του παιδιού.
Δείτε το βίντεο μου: "ΜΑΜΑ ΣΤΑΣΟΥ ΈΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΜΟΥ"
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου στο κανάλι μου στο YouTube:
ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβάζω νέο βίντεο.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη στήριξή σας!

Καλή συνέχεια!

Παρατήρησε, Μάθε, Άλλαξε, Απόλαυσε...

Η μεμψιμοιρία δε βοήθησε κανένα.
Η ανάληψη της ευθύνης των επιλογών βοήθησε πολλούς...

"Στη μέση του χειμώνα, ανακάλυψα τελικά ότι μέσα μου υπάρχει ένα αόρατο καλοκαίρι".
Αλμπέρ Καμύ

Καλό μήνα σε όλους με υγεία και ευτυχία!

Τίποτα δεν επιτεύχθηκε χωρίς την καταβολή προσωπικού αγώνα.

Καλημέρα!

Καλημέρα σε όλους!

Ο ρόλος της μητέρας είναι σημαντικός για την ενίσχυση της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας του παιδιού.
Δείτε το βίντεο μου: "ΜΑΜΑ ΣΤΑΣΟΥ ΈΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΜΟΥ"
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου στο κανάλι μου στο YouTube: 
ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβάζω νέο βίντεο.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη στήριξή σας!

Καλή συνέχεια!

Σύμφωνα με έρευνες ακόμη και το προσποιητό γέλιο έχει αγχολυτική δράση για τον οργανισμό.

Χαμογελάστε, γελάστε, χτίστε όμορφες αναμνήσεις!

Η ωραιότερη μουσική είναι το γέλιο...

"ΜΑΜΑ ΣΤΑΣΟΥ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΜΟΥ"

"Δεν γίνεται κανείς γελοίος με τις ιδιότητες που έχει, αλλά με τις ιδιότητες που προσποιείται ότι έχει."

Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

Για να μπορέσεις να πετάξεις, χρειάζεται να έχεις εμπιστοσύνη στα φτερά σου...

Ο μητρικός ρόλος απαιτεί την κάλυψη τόσο των βιολογικών όσο και των συναισθηματικών αναγκών του παιδιού. Επισκεφθείτε το κανάλι μου στο YouTube: ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ και δείτε το βίντεο μου: "Είμαι έτοιμη να γίνω μητέρα;" όπου αναλύονται οι παράμετροι που χρειάζεται να λάβει υπόψιν της μία γυναίκα προτού αποφασίσει να αποκτήσει παιδί. Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβάζω νέο βίντεο. Σας ευχαριστώ πολύ για τη στήριξή σας! Καλημέρα σε όλους!

ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΗΤΕΡΑ;

Καλημέρα σε όλους!

Επισκεφθείτε το κανάλι μου στο YouTube:

"ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ-ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ" και δείτε το βίντεο μου για τη διαχείριση του δεύτερου γάμου του γονέα.

Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβάζω νέο βίντεο.

Σας ευχαριστώ όλους για τη στήριξή σας!

Να έχετε μία υπέροχη μέρα!

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΓΟΝΕΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

H EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ - ΜΕΡΟΣ Β΄

Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ - ΜΕΡΟΣ Α'

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΠΡΩΗΝ: ΦΙΛΟΙ Ή ΕΧΘΡΟΙ

Όταν μία σχέση τελειώνει χιλιάδες ερωτήματα αναδύονται: “Τί έφταιξε;”, “Τί έκανα λάθος;”, “Γιατί με άφησε αφού έλεγε για πάντα;”, “Θα ξαναγυρίσει;”. Ερωτήματα που σε πνίγουν, ειδικά μετά τον πρώτο καιρό από το χωρισμό.

Περνάς χρόνο βλέποντας φωτογραφίες που ήσουν μαζί του/της, ανακαλώντας την κάθε ανάμνηση των στιγμών που περάσατε μαζί με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Ξαπλώνεις να κοιμηθείς, ξεσπάς σε κλάματα και στο τέλος δε μπορείς να κοιμηθείς. Ίσως πάλι ο ύπνος να έχει γίνει ο καθημερινός τρόπος για να απαλάσσεσαι από τις σκέψεις σου, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο κομμάτι του 24ωρου να κοιμάσαι. Τρως ελάχιστα και ακούς τους γύρω σου να σου λένε “Φάε κάτι έχεις χάσει βάρος” ή σου μαγειρεύουν τα αγαπημένα σου φαγητά και εσύ τρως μερικές πιρουνιές για να μην πάει χαμένος ο κόπος τους. Πιθανώς να βρίσκεις καταφύγιο στο φαγητό τρώγοντας ποσότητες που δεν είχες φανταστεί ότι θα μπορούσες να καταναλώσεις στο παρελθόν.

Σε παίρνει τηλέφωνο η κολλητή σου να σηκωθείς από τον καναπέ, να βγείτε για ένα καφέ και εσύ απαντάς: “Μπα, δεν έχω όρεξη σήμερα”. Συνεχίζεις να κάθεσαι στον καναπέ, ατενίζοντας το κενό ή βάζοντας τραγούδια περί έρωτος και χωρισμού με τα δάκρυα να αναβλύζουν. Για να μην αναφερθώ στις αντιδράσεις σου σε περίπτωση που θα τύχει να ακούσεις το “τραγούδι σας”.

Στην απόφασή σου να βγεις επιτέλους από το σπίτι, να πιεις ένα ποτό με τις φίλες σου, πιάνεις τον εαυτό σου να είσαι σωματικά εκεί, αλλά πνευματικά να ταξιδεύεις σε προηγούμενες στιγμές. Από την άλλη, μπορεί να συζητάς ξανά και ξανά, με διαφορετικά άτομα τί συνέβη, τί θα κάνεις από εδώ και πέρα, πως θα τον ξαναπροσεγγίζεις, ρωτώντας γνωστούς και αγνώστους τα νέα του ή σερφάροντας σε διάφορες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης για να δεις πως είναι, πως περνά μετά από το χωρισμό σας. Και όσο βλέπεις ότι περνά καλά (ή έτσι δείχνει), τόσο πιο πολύ στενοχωριέσαι και παράλληλα θυμώνεις. Αρπάζεις το κινητό να του στείλεις ένα μήνυμα, να ακούσεις τη φωνή του. Άλλες φορές συγκρατείσαι, άλλες όχι.  

Οι κολλητές σου αφοπλισμένες με απέραντη αγάπη και υπομονή  σου απαντούν: “Πολύ βαριά το έχεις πάρει. Σε λίγο καιρό ούτε που θα το σκέφτεσαι”, “Και εγώ με το Γιώργο έτσι ήμουν και κοίτα τώρα τι καλά που είμαι”, “Αργότερα, θα κοιτάζεις πίσω και θα σκέφτεσαι για τι ασήμαντα θέματα καθόσουν και στενοχωριόσουν” και εσύ σκέφτεσαι εκείνη την ώρα: “Μα καλά, καμία τους δεν έχει αγαπήσει αληθινά όπως εγώ; Τι μου λένε; Δεν με καταλαβαίνουν...”

Εκείνες τις στιγμές τον εξιδανικεύεις, θεωρώντας τον ως τον έρωτα της ζωής σου, τον ένα και μοναδικό, που όμοιό του δεν πρόκειται να ξανασυναντήσεις. Πόσο τρυφερός, πόσο γοητευτικός, πόσο τζέντλεμαν ήταν μαζί σου! Σε έκανε να νιώθεις “βασίλισσα”. Είχε τα καλά όλου του κόσμου. Και ξαφνικά σκέφτεσαι το χωρισμό σας, πως συμπεριφέρθηκε, πως σε έκανε να νιώσεις και τα συναισθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Από μεγάλος έρωτας, γίνεται εχθρός και μετά ξανά μεγάλος έρωτας.

Ο χρόνος περνά, στην αρχή βασανιστικά, μετά πιο ήρεμα και ακόμη πιο ήρεμα. Σιγά - σιγά επιστρέφεις στους προηγούμενους ρυθμούς ζωής σου. Αποκτάς ξανά ενδιαφέρον για ζωή, τρως όπως έτρωγες, κοιμάσαι όσες ώρες κοιμόσουν πριν το χωρισμό, δεν το συζητάς πια τόσο, σου φτιάχνουν τη διάθεση αστεία και ευχάριστα γεγονότα της καθημερινότητας, εμπλέκεσαι σε δραστηριότητες, βγαίνεις εξόδους αφήνεις πίσω σου την καταθλιπτική διάθεση του παρελθόντος.

Ξαφνικά βρίσκεις τυχαία μία φωτογραφία του, ξεχασμένη στο κινητό σου ή στο facebook και αναδύονται σκέψεις. Μόνο που αυτή τη φορά έχουν άλλη υπόσταση. Δεν σου προκαλούν πόνο, δε δακρύζεις, δε νιώθεις ένα σφίξιμο στην καρδιά σου, ένα αίσθημα κόμπου στο λαιμό σου. Πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται στιγμές σαν να συνέβησαν άπειρα χρόνια πίσω, ακόμη και να μη θυμάσαι πεντακάθαρα την κάθε ανάμνηση.

Πιθανώς να νιώσεις ένα αίσθημα νοσταλγίας και στη συνέχεια να το διαδεχτεί η σκέψη: “Καλά ήταν αλλά τέλειωσε. Η ζωή συνεχίζεται”. Μπορεί να θυμηθείς ακόμη και τον τύπο που γνώρισες το Σάββατο στο μπαρ και σου πρότεινε να βγείτε για κάνα ποτό. Θυμάσαι τα λόγια των φίλων σου, πόσο δίκιο είχαν.

Έρχεται η στιγμή της νέας σου σχέσης, η σύγκριση αναπόφευκτη. Όταν τα θετικά του νέου συντρόφου είναι περισσότερα από του πρώην, ξέρεις ότι έχεις κάνει σωστή επιλογή, ότι προχώρησες στη ζωή σου, αφήνοντας πίσω το παρελθόν. Δεν υπάρχουν παραθυράκια του τύπου: “Θα βγω μαζί με τον πρώην για ένα καφέ, να μάθω τα νέα του”, “Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι, τον έχω ξεπεράσει, ένα καφέ θα πιούμε μόνο”.

Στην περίπτωση όμως που αυτά τα παραθυράκια δεν έχουν κλείσει ακόμη, η φορά που θα συμβεί κάτι πλησιάζει και το ξέρεις πολύ καλά. Δε χρειάζεται να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, ούτε να πληγώσεις τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου στην παρούσα φάση. Άλλωστε, ούτε εσένα θα σου άρεσε να σου συμπεριφερόταν κάποιος με παρόμοιο τρόπο.  

Συχνά βλέπουμε τους πρώην να μετατρέπονται σε “μείναμε φίλοι”. Φίλοι που βγαίνουν μαζί και γνωρίζουν ο ένας στον άλλον τη νέα του σχέση, χωρίς να υπάρχουν εναπομείναντα συναισθήματα του παρελθόντος. Ο άνθρωπος με τον οποίο κοιμόσουν μαζί κάποτε, μπροστά σου αγκαλιάζει και φιλά κάποια άλλη και δε σε ενοχλεί να συναναστρέφεσαι μαζί του υπό αυτές τις συνθήκες. Κάνεις και εσύ το ίδιο μπροστά του ή του μεταφέρεις το πόσο ευτυχισμένη είσαι με το νέο σου ταίρι. Αλλά σε ενοχλεί όταν έρθει μήνυμα της πρώην στο κινητό του συντρόφου σου!  

Για να προχωρήσεις σε μία νέα σχέση, θα πρέπει να έχεις κλείσει όλες τις πόρτες στο παρελθόν. Ειδάλλως, είτε προσπάθησε να είσαι μαζί με τον πρώην, είτε αν εκείνος δε θέλει μία επανασύνδεση, μείνε για λίγο διάστημα μόνος σου να επεξεργαστείς και να κατανοήσεις ότι η σχέση τελείωσε. Αν αποφασίσεις να ξεκινήσεις μία νέα σχέση, ξεκαθάρισε εξ αρχής τα συναισθήματα σου στο νεό σου σύντροφο, που στο κάτω - κάτω της γραφής δε φταίει σε τίποτα.

Ο πρώην είναι ο άνθρωπος που δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις ούτε ως “φίλο”, ούτε ως “εχθρό”. Δεν είναι φίλος, διότι κάποιον με τον οποίο είχες ερωτικό δεσμό, δεν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με αμιγώς φιλικά αισθήματα - όσο και αν δε θέλεις να το παραδεχτείς. Αυτή άλλωστε είναι και η διαφορά του “φίλου” από τον “σύντροφο”.

Εχθρός δεν είναι, διότι εσύ τον διάλεξες ως ταίρι, δεν στον επέβαλλε κανείς. Όσο και αν σε πλήγωσε μέσα στη σχέση σας, ο άλλος συμπεριφέρεται όπως εμείς του επιτρέπουμε να μας συμπεριφερθεί. Σε κάθε σχέση έχεις το δικαίωμα να δώσεις ένα τέλος. Ακούμε πολλές γυναίκες ή άντρες να κατηγορούν τον πρώην σύντροφο τους για τη συμπεριφορά του, για το γεγονός ότι τους υποτιμούσε, ότι δε λάμβανε υπόψη τις επιθυμίες τους και κοιτούσε μόνο τον εαυτό του. Και τι έκαναν τότε; Γιατί δεν έφευγαν; Θυμήθηκαν τα αρνητικά χαρακτηριστικά του όταν χώρισαν;

Θυμήσου ότι ο πρώην σύντροφος είναι ένας άνθρωπος που πέρασες χρόνο και χτίσατε αναμνήσεις μαζί. Είναι κάποιος που κάποτε τον επέλεξες, επειδή σε έλκυσε. Δεν είχατε μόνο δυσάρεστες στιγμές, αλλά και ευχάριστες, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε σχέση. Εν τέλει, αυτός ο άνθρωπος με τη συμπεριφορά του, σε βοήθησε να μάθεις κάτι για τον εαυτό σου, όπως τι σου αρέσει ή όχι σε μία σχέση, ποιες συμπεριφορές σου χρειάζεται να βελτιώσεις, ποια χαρακτηριστικά επιθυμείς να έχει ο σύντροφός σου.

Είναι σημαντικό μετά από ένα χωρισμό να αφήνεις λίγο χρόνο να σκεφτείς τα παραπάνω, ώστε να μην επαναλάβεις τα λάθη που τυχόν έκανες στο παρελθόν και να διαχειριστείς τα συναισθήματα που αναδύθηκαν από το χωρισμό. Ο λαός σοφά λέει: “Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός” και έχει απόλυτα δίκιο.

Μαρία Βράιλα

Ψυχολόγος

Επισκεφθείτε το κανάλι μου στο Youtube:
ΜΑΡΙΑ ΒΡΑΪΛΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
με σκοπό την ενημέρωσή σας για θέματα που άπτονται στον τομέα της ψυχολογίας.
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μου, ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβάζω νέο βίντεο.

Σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξή σας.
Καλή συνέχεια σε όλους!

OI EΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΧΟΤΙΛΛΟΜΑΝΙΑ

Ωραία η γεύση που κάποιος αφήνει στο σώμα, αλλά με του μυαλου δε συγκρίνεται...

Να ψάχνετε ανθρώπους που δε χρειάζονται υπότιτλους για να σας κατανοήσουν...

Πες αντίο όταν είναι οριστικό.

Όταν μπορεί να κρατήσει, πάλεψε.
Τουλάχιστον, για να μη μετανιώσεις για κατι που θέλησες και το άφησες να φύγει...

Ζήσε την κάθε μέρα.

Σκέψου προτού πράξεις.

Συλλογίσου προτού μιλήσεις.

Εκμεταλλεύσου τις ευκαιρίες που σου δίνονται.

Ο χρόνος δε γυρνά πίσω.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΨΥΧΟΓΕΝΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ - ΨΥΧΟΓΕΝΗ ΒΟΥΛΙΜΙΑ

ΤΡΟΠΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Η Ψυχογενής Ανορεξία και η Ψυχογενής Βουλιμία ανήκουν στις Διαταραχές Θρέψης και Λήψης Τροφής. Η Ψυχογενής Ανορεξία επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό νεαρές εφήβους, με το 40% όλων των περιπτώσεων να είναι γυναίκες ηλικίας 15 – 25 ετών, ενώ το 90% των περιπτώσεων είναι γυναίκες. Η Ψυχογενής Βουλιμία είναι συχνότερη από την Ψυχογενή Ανορεξία, με ποσοστό εμφάνισης 1-3% των γυναικών. Η μέση ηλικία εμφάνισης των συμπτωμάτων της Ψυχογενούς Βουλιμίας είναι 16 – 18 ετών.

Η Ψυχογενής Ανορεξία μπορεί να παρουσιαστεί σε άτομα οποιασδήποτε εθνικότητας ή κοινωνικο-οικονομικής τάξης. Συχνότερα, εμφανίζεται σε κορίτσια που ασχολούνται με τη γυμναστική, το μπαλέτο, γενικότερα δραστηριότητες που απαιτούν λεπτό σώμα. Συνηθέστερα η διαταραχή παρουσιάζεται στα αδύνατα παιδιά παρά στα παχύσαρκα. Στα αρχικά στάδια, το άτομο περιορίζει την πρόσληψη τροφής στις διαιτητικές και επομένως υγιεινές τροφές, αποφεύγοντας την κατανάλωση λιπών και υδατανθράκων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο όρος «ανορεξία» είναι παραπλανητικός,  διότι η απώλεια της όρεξης είναι σπάνια μέχρι τα προχωρημένα στάδια της διαταραχής. Οι ασθενείς συλλέγουν συνταγές με πάθος και παρασκευάζουν περίπλοκα γεύματα για άλλους, ενδείξεις ότι σκέπτονται συνεχώς την τροφή. Εκδηλώνουν περίεργη συμπεριφορά με το φαγητό κρύβοντας παντού στο σπίτι φαγώσιμα και κουβαλώντας πολλές καραμέλες στις τσέπες και στις τσάντες τους. Ενώ τρώνε, προσπαθούν να κρύψουν το φαγητό στις πετσέτες ή στις τσέπες τους. Συχνές είναι οι ψυχαναγκαστικές κλοπές, συνήθως καραμελών και υπακτικών και σποραδικά ρούχων και αντικειμένων.

Οι ασθενείς μπορεί να τεμαχίζουν το κρέας σε μικρά κομμάτια και να καταναλώνουν πολύ χρόνο για να το τακτοποιήσουν στο πιάτο τους. Αν ερωτηθούν για αυτή τη συμπεριφορά είτε αρνούνται πεισματικά τη συζήτηση είτε αρνούνται ότι είναι περίεργη. Συνήθως αρνούνται να γευματίσουν με την οικογένειά τους ή σε δημόσια μέρη. Οι γυναίκες ακολουθούν κυρίως δίαιτα για να χάσουν βάρος, ενώ οι άντρες γυμνάζονται συχνά.

Οι ασθενείς με Ψυχογενή Ανορεξία παρουσιάζουν επιφανειακή κοινωνική ένταξη και περιορισμένες διαπροσωπικές σχέσεις. Δεν εκδηλώνουν κανένα ενδιαφέρον για τη σεξουαλικότητα, ενώ οι σωματικές αλλαγές της εφηβείας προκαλούν ενόχληση, με το άτομο να επιλέγει ενδύματα που δεν επιτρέπουν να διαφανεί κανένα ίχνος θηλυκότητας. Η τελειοθηρία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος και η συναισθηματική αστάθεια είναι κοινά χαρακτηριστικά στους ασθενείς. Οι ανορεξικοί και οι βουλιμικοί ασθενείς έχουν ασχοληθεί με το μέτρημα θερμίδων κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της διαταραχής, ενώ η ιδεοψυχαναγκαστική προσωπικότητα συναντάται συχνά.

Η παθολογία δεν αναγνωρίζεται από το άτομο. Ακόμη και στα τελικά στάδια της ασθένειας είναι εμφανής η άρνηση της σοβαρότητας της κατάστασής του, γεγονός που δυσχεραίνει την αποτελεσματική συνεργασία με τους ειδικούς. 

  Η αιτιολογία των Διαταραχών Θρέψης και Λήψης Τροφής εξετάζεται κυρίως μέσα από τη σχέση μητέρας – παιδιού που έχει υποστεί διάφορες ρήξεις. Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία, το φαγητό συμβολίζει ασυνείδητα τη σχέση με τη μητέρα, την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών του παιδιού για αγάπη και proderm από το πρόσωπο φροντίδας. Γυναίκες με Ψυχογενή Ανορεξία ή Ψυχογενή Βουλιμία φαίνεται να έχουν αναπτύξει ένα ανασφαλή δεσμό με τη μητέρα τους.

Η αυτολιμοκτονία πιθανώς αποτελεί μία προσπάθεια για το άτομο να αναγνωριστεί ως μοναδικό και ιδιαίτερο, καθώς δεν έχει επέλθει ο ψυχολογικός διαχωρισμός από τη μητέρα. Το άτομο νιώθει ότι δεν έχει τον έλεγχο της ζωής του, την αυτονομία του και την ατομικότητα του. Πολλοί από τους ασθενείς αισθάνονται ότι τα σώματά τους ελέγχονται από τους γονείς τους.

Η οικογένεια του ατόμου πιθανώς να είναι υπερπροστατευτική και δύσκαμπτη, ανίκανη να διαχειριστεί συγκρούσεις. Σπάνια, αντιμετωπίζουν ευθέως τις προστριβές, ενώ μέσω του προβλήματος της ανορεξίας επικαλύπτουν το θέμα που προκύπτει κάθε φορά.

Ένας κοινωνικός παράγοντας που πιθανώς συμβάλλει στην εμφάνιση της Ψυχογενούς Ανορεξίας είναι η επίδραση των προτύπων ομορφιάς που επιβάλλει η κοινωνία, που φαίνεται να ενισχύουν θετικά την επιθυμία να είναι κανείς αδύνατος. Επιπλέον, οι συγγενείς πρώτου βαθμού ανορεξικών ασθενών έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν και οι ίδιοι διαταραχή θρέψης και λήψης τροφής. Οι ασθενείς με Ψυχογενή Ανορεξία είναι πιθανόν να έχουν οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης και εξάρτησης από αλκοόλ.

Στην Ψυχογενή Βουλιμία η προσπάθεια αποχωρισμού από το μητρικό πρόσωπο εκδηλώνεται με αμφιθυμία σχετικά με το φαγητό. Η πρόσληψη τροφής ίσως εκφράζει την επιθυμία για ταύτιση με το πρόσωπο φροντίδας, ενώ η αποβολή της την επιθυμία για αποχωρισμό. Ασθενείς με Ψυχογενή Βουλιμία εκλαμβάνουν περισσότερη αμέλεια, απόρριψη και επίκριση από την οικογένειά τους. Εισπράττουν γονική αδιακρισία, παραβίαση του ιδιωτικού χώρου και αισθήματα ζήλιας και ανταγωνισμού σε σχέση με τη μητέρα. Οι μητέρες κοριτσιών με ψυχογενή βουλιμία παρουσιάζονται απόμακρες σε σχέση με τις κόρες τους. Τα παιδιά αυτών των οικογενειών συνήθως νιώθουν αγχωμένα, αποδιοργανωμένα και αποκομμένα.

Οι γυναίκες με βουλιμικά επεισόδια είναι συνηθέστερο να έχουν ιστορικό κακομεταχείρισης και κληρονομικότητας σε ψυχιατρικά νοσήματα. Είναι πιο επιρρεπείς σε κατάχρηση αλκοόλ και σε διάπραξη αυτοκτονίας, συγκριτικά με αυτές με Ψυχογενή Ανορεξία. Είναι περισσότερο εξωστρεφείς, θυμωμένες με δυσκολία στον έλεγχο των προρμήσεων που συνήθως εκδηλώνεται με αυτοκαταστροφικές σεξουαλικές σχέσεις. Πριν ή κατά τη διάρκεια των βουλιμικών επεισοδίων, ο μεγαλύτερος αριθμός ασθενών θα εμφανίσει καταθλιπτική διαταραχή, όπως και το 50% των ασθενών με Ψυχογενή Ανορεξία.

Οι ιατρικές επιπλοκές της Ψυχογενούς Ανορεξίας σχετίζονται κυρίως με τον υποσιτισμό. Ο οργανισμός σε μία προσπάθεια εξοικονόμησης ενέργειας πέφτει σε «χειμερία νάρκη». Συνήθως, η ανάρρωση επιτυγχάνεται μετά από μακροχρόνια θεραπεία, ενώ ο δείκτης θνησιμότητας είναι 5%-15%. Το 30%-50% των ασθενών θα παρουσιάσει συμπτώματα Ψυχογενούς Βουλιμίας μέσα σε 1,5 χρόνο από την έναρξη της Ψυχογενούς Ανορεξίας ή πριν την έναρξή της.

Η Ψυχογενής Βουλιμία είναι χρόνια διαταραχή με υφέσεις και εξάρσεις. Έχει καλύτερη πρόγνωση, με το 60% των ασθενών να αναρρώνουν μετά από θεραπεία.

Η προτεινόμενη θεραπεία για τις συγκεκριμένες διαταραχές είναι η ατομική ψυχοθεραπεία. Η οικογενειακή θεραπεία θεωρείται η πιο αποτελεσματική μορφή θεραπείας για εφήβους με Ψυχογενή Ανορεξία στα πλαίσια της οποίας οι θεραπευτές με την οικογένεια και το παιδί μαθαίνουν να τρώνε και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενών με Ψυχογενή Ανορεξία ή Βουλιμία συνίσταται ο συνδυασμός ατομικής ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής, ενώ σε βαρύτερες μορφές διαταραχής ενδείκνυται η νοσηλεία του ατόμου για μερικούς μήνες.

Συμβουλές προς το υποστηρικτικό περιβάλλον του ασθενούς:

o   Επιλέξτε ένα ήσυχο μέρος και εξηγήστε του τους λόγους για τους οποίους ανησυχείτε. Επικεντρωθείτε στις συμπεριφορές που έχετε παρατηρήσει και στο πώς αισθάνεστε για αυτές. Είναι προτιμότερο να πείτε «Ανησυχώ για το βάρος σου» παρά «Κοίτα πώς έχεις γίνει...».  

o   Αποφύγετε την κριτική και την ανάδυση ντροπής ή τύψεων.

o   Πιθανώς να γίνει επιθετικός ή αμυντικός. Ίσως να χρειάζεται χρόνο να παραδεχτεί το πρόβλημα, μην τα παρατήσετε στην πρώτη προσπάθεια.  

o   Αποφύγετε το σχολιασμό της εξωτερικής του εμφάνισης, ακόμα και αν είναι για καλό σκοπό, καθώς είναι πιθανό να ενισχύσετε την ενασχόλησή του με αυτό.

o   Μην αναφέρεστε στη δική σας επιθυμία ή προσπάθεια να χάσετε βάρος.

o   «Έχεις φάει πολύ σήμερα», «Είσαι σίγουρος ότι θες να το φας αυτό;». Το άτομο είναι πολύ επιλεκτικό στο τι πρέπει ή όχι να φάει, μην του προσθέτετε παραπάνω ενοχές.

o   Προτρέψτε τον να επισκεφθεί ένα ειδικό και να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπεία το συντομότερο.

o   Εάν αρνείται τη συνεργασία με ειδικό, ζητήστε του να κάνει κάποιες παθολογικές εξετάσεις για να διαβεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει κάποιο οργανικό πρόβλημα.

o   Ενθαρρύνετέ τον να παραμείνει στη θεραπεία μέχρι την υποχώρηση των συμπτωμάτων.

o   Η ανάρρωση χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Θέστε ρεαλιστικούς στόχους.

o   Τονίστε τα θετικά του χαρακτηριστικά και βοηθήστε τον να τα αναγνωρίσει και ο ίδιος.

o   Καλό είναι στο σπίτι να υπάρχουν μόνο οι απαραίτητες για τον ασθενή τροφές, ώστε να αποφεύγονται τα επεισόδια υπερφαγίας και οι μετέπειτα συμψηφιστικές συμπεριφορές.

o   Να απασχολείται με κάποια δραστηριότητα μετά από κάθε γεύμα.

o   Να είναι με άλλα άτομα μετά τα γεύματα.

o   Ο ασθενής να τρώει τακτικά γεύματα. Αυτό θα μειώσει την ανάγκη για υπερκατανάλωση τροφής.

o   Αν προκαλέσει εμετό ή κάνει χρήση καθαρτικών, πρέπει να προσπαθήσει να πάρει το επόμενο γεύμα κανονικά.

Μαρία Βράιλα

Ψυχολόγος