ΗΜΕΡΕΣ ΕΟΡΤΩΝ: ΗΜΕΡΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ Ή ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ;

Κάθε χρόνο, μικροί και μεγάλοι περιμένουν με ανυπομονησία τις ημέρες των Χριστουγέννων και στη συνέχεια την αλλαγή του χρόνου. Ημέρες συνδυασμένες με διακοπές, ξεκούραση, οικογενειακές συγκεντρώσεις και όμορφες εξόδους. Αυτές τις ημέρες, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι χαμογελαστοί και χαρούμενοι. Ωστόσο, για πολλούς οι τελευταίες ημέρες του χρόνου αναδύουν ένα γενικότερο αίσθημα απαισιοδοξίας και λύπης. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Οι ημέρες των εορτών είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη συντροφιά αγαπημένων προσώπων. Όμως, αρκετοί άνθρωποι αυτές τις ημέρες είναι μόνοι, χωρίς την παρέα κάποιου φίλου ή συγγενή. Το αίσθημα της μοναξιάς γίνεται πιο έντονο, εγείροντας σκέψεις που προκαλούν αισθήματα μελαγχολίας στο άτομο. Για αυτό το λόγο, ας προσπαθήσουμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στους μοναχικούς ανθρώπους που έχουμε στο περιβάλλον μας και να μοιραστούμε μαζί τους τις ημέρες και τη χαρά των εορτών.

Λίγες ημέρες πριν αποχαιρετήσουμε τον παλιό χρόνο, οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε μία ανασκόπηση του έτους που φεύγει. Ποιοι από τους στόχους που θέσαμε κατακτήθηκαν μέσα στο τρέχον έτος; Ποιοι παραγκωνίστηκαν; Υπήρχαν ευτυχισμένες στιγμές κατά τη διάρκεια του χρόνου; Ήταν περισσότερες ή λιγότερες από τις δυσάρεστες στιγμές που ζήσαμε; Συχνά, τα αποτελέσματα της ανασκόπησης δεν είναι τόσο θετικά όσο αναμέναμε. Η συγκεκριμένη διαπίστωση προκαλεί ένα γενικότερο αίσθημα απαισιοδοξίας τόσο για το χρόνο που φεύγει όσο και γι αυτό που έρχεται. Το άτομο διακατέχεται από την αίσθηση της ανικανότητας να επιτύχει τους στόχους που έθεσε και αμφιβάλλει, αν θα καταφέρει να εκπληρώσει τους νέους στόχους που θα θέσει για το νέο έτος. Πιθανώς, θα αποφύγει να  θέσει εκ νέου προτεραιότητες, από φόβο ότι δεν θα καταφέρει να τις εκπληρώσει.

Άλλος ένας λόγος που οι τελευταίες ημέρες του χρόνου γεννούν αισθήματα απαισιοδοξίας είναι επειδή συχνά οι άνθρωποι εστιάζουν σε «αυτό που φεύγει», παρά σε «αυτό που έρχεται». Ως αποτέλεσμα, μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν και αντιμετωπίζουν το νέο έτος με αβεβαιότητα και επιφύλαξη. Η αρνητική στάση απέναντι στη νέα χρονιά, αυτόματα τοποθετεί το άτομο σε μία θέση άμυνας, που δεν του επιτρέπει να αναγνωρίσει τα όμορφα στοιχεία της χρονιάς που έρχεται. Η διατήρηση θετικής στάσης απέναντι στη νέα χρονιά, ενισχύει την αισιοδοξία και τη θέληση για καθημερινή προσπάθεια, ώστε να δημιουργηθούν αξέχαστες στιγμές, που θα συντροφεύουν το άτομο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. 

Ας μην ξεχνάμε ότι η γενικότερη οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, εγείρει σκέψεις απαισιοδοξίας και απελπισίας για κάθε χρόνο που ξεκινά, εφόσον την παρούσα χρονική περίοδο επικρατεί ένα κλίμα αβεβαιότητας για το μέλλον. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν πρέπει να χάνει την ελπίδα του, γιατί αν συμβεί αυτό, θα επέλθει η παραίτηση από την προσπάθεια και η απραξία. Ο καθένας οφείλει στον εαυτό του, να παλεύει για ένα καλύτερο αύριο και να μην παραιτείται από τον αγώνα για ζωή.

Ας αποχαιρετήσουμε το χρόνο που φεύγει, τις ευχάριστες και τις δυσάρεστες στιγμές που έζησε ο καθένας και που ελπίζω, αποτέλεσαν ένα μάθημα για τη ζωή.  Εύχομαι η χρονιά που ανατέλλει να λειτουργήσει δημιουργικά για τον καθένα, διατηρώντας τη φλόγα της θέλησης ζωντανή για την εκπλήρωση κάθε επιθυμίας.

Μαρία Βράιλα

  Ψυχολόγος

Κάποιοι ακολουθούν μία επαγγελματική πορεία που δε διάλεξαν...

Κάποιοι μεταναστεύουν σε άλλες χώρες για ένα καλύτερο μέλλον, ενώ θέλουν να μείνουν στην πατρίδα τους...

Κάποιοι συνάπτουν σχέσεις με άτομα για τα οποία δεν αισθάνονται τίποτα...

Το κοινό τους στοιχείο: Ζουν τη ζωή άλλων, όχι τη δική τους.

Ο τρόπος ζωής του καθενός εκφράζει τις επιλογές του, τα θέλω του... 

Κάθε φορά που σου επιβάλλουν κάτι ή εσύ επιβάλεις στον εαυτό σου, θυμήσου ότι ακολουθείς ένα μονοπάτι μέσα στο οποίο δε θα νιώσεις ποτέ πραγματικά ευτυχισμένος. Γιατί δε θα είναι το "θέλω" σου αλλά το ''πρέπει''.

Μερικές φορές το παράξενο είναι πιο ενδιαφέρον από το συνηθισμένο...

Τι αξίζει περισσότερο: Να έχεις πολλούς ανθρώπους γύρω σου και να γεμίζεις το χρόνο σου;

Ή να έχεις λίγους και να γεμίζουν την καρδιά σου;

Ο αληθινός έρωτας, όπως τον ορίζει ο καθένας, μπορεί πραγματικά να συμβεί ή είναι μία ουτοπιστική επιθυμία;

Εσείς τι πιστεύετε;

ΘΥΜΟΣ: ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ

ΘΥΜΟΣ:  Ένα από τα πιο έντονα συναισθήματα που όλοι έχουμε ζήσει, σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό. Ο θυμός ορίζεται ως  έντονη συναισθηματική αντίδραση του οργανισμού, που παρουσιάζεται σε μία σειρά καταστάσεων, όπως η επίθεση και η απειλή. Πρόκειται για ένα σύνολο αντιδράσεων στις εκφράσεις του προσώπου και στη στάση του σώματος, όπως νευρικές κινήσεις και υψηλός τόνος  της φωνής, που ελέγχονται από το συμπαθητικό τμήμα το αυτόνομου νευρικού συστήματος (Χουντουμάδη & Πατεράκη, 2008).

Ο κάθε άνθρωπος εκδηλώνει με διαφορετικό τρόπο το θυμό του. Κάποιοι προτιμούν να αποσύρονται και να «καταπνίγουν» το συγκεκριμένο συναίσθημα. Τέτοιες συμπεριφορές ενέχουν τον κίνδυνο πρόκλησης ψυχοσωματικών συμπτωμάτων. Άλλοι άνθρωποι όταν θυμώνουν, εκτονώνονται, φωνάζουν, βρίζουν ή χτυπούν αντικείμενα. Συνήθως, με το πέρας του θυμού, το άτομο μετανιώνει για την έκρηξή του. Επίσης, συχνά πάνω στο θυμό εκφράζονται λόγια για τα οποία αργότερα ο πομπός αισθάνεται ενοχές. Τέτοιες συμπεριφορές αποτελούν κίνδυνο καταστροφής των διαπροσωπικών σχέσεων.

Γιατί αισθάνεστε θυμό; Οι λόγοι που μπορεί να προκαλέσουν το συναίσθημα του θυμού είναι οι εξής:

·         Αίσθημα αδικίας.  Ο θυμός προκαλείται ως αντίδραση σε πράξεις που σας αδικούν, σας υπονομεύουν ή σας προσβάλλουν.  Ως αποτέλεσμα, νιώθετε την ανάγκη να προστατέψετε τον εαυτό σας.

·         Παρερμήνευση καταστάσεων. Συχνά ο θυμός προκαλείται από λανθασμένη ερμηνεία γεγονότων και αλλοίωση της κρίσης σας. Αυτό συμβαίνει συνήθως, όταν είστε ήδη φορτισμένοι με ένα συμβάν που έχει προηγηθεί, με αποτέλεσμα η κρίση σας να μην είναι ορθή.

·         Αναζήτηση ερεθισμάτων με σκοπό τη συναισθηματική αποφόρτιση. Συχνά θυμώνετε με πρόσωπα ή γεγονότα, επειδή αναζητάτε ένα συμβάν που θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από τη συναισθηματική ένταση  που σας προκάλεσε μία προηγούμενη κατάσταση, στην οποία δε μπορέσατε ή δεν είχατε θάρρος να αντιδράσετε. Για παράδειγμα, ο πατέρας που γυρίζει στο σπίτι φορτισμένος από τη δουλειά και φωνάζει στο παιδί του επειδή παίζει με παιχνίδια που παράγουν ήχο.

·         Για να κυριαρχήσετε στους άλλους. Όταν μία κατάσταση εξελίσσεται χωρίς το προσδοκώμενο για εσάς αποτέλεσμα, μπορεί να γίνετε επιθετικοί ώστε να μεταπείσετε τους άλλους προς δικό σας όφελος και να κυριαρχήσετε. Για παράδειγμα, δύο φίλοι που συζητούν για ένα θέμα, εκφέροντας ο καθένας διαφορετικές απόψεις. Ο ένας εκ των δύο πιθανώς να γίνει επιθετικός όταν ο φίλος του δεν αποδέχεται τα επιχειρήματά του (άσχετα με το αν είναι θεμελιωμένα ή όχι).

·         Χαμηλή αυτοπεποίθηση. Οι άνθρωποι που αισθάνονται χαμηλή αυτοεκτίμηση συχνά μειώνουν τους γύρω τους και γίνονται επιθετικοί μαζί τους, με σκοπό να φανούν οι ίδιοι ανώτεροι.

Ο θυμός, για όποιον λόγο και αν συμβαίνει, επηρεάζει τόσο εσάς όσο και τους γύρω σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε σωστούς τρόπους διαχείρισής του.

Πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε το συναίσθημα του θυμού:

§  Εντοπίστε τον κύριο λόγο για τον οποίο θυμώνετε. Πολλές φορές η αιτία πρόκλησης του θυμού είναι κάτι βαθύτερο από αυτό που φαίνεται. Για παράδειγμα, αν θυμώνετε με το σύντροφό σας  που προτίμησε να βγει με τους φίλους του από ότι μαζί σας, το βαθύτερο αίτιο είναι η γενικότερη ανάγκη σας για περισσότερη προσοχή από το σύντροφό σας και όχι το συγκεκριμένο περιστατικό.

§  Τεχνικές χαλάρωσης. Κάντε βαθιές εισπνοές και εκπνεύστε αργά, σφίξτε και χαλαρώστε τη γροθιά σας, μετρώντας ως το 10. Επίσης, αν φέρετε μία όμορφη εικόνα στο μυαλό σας, θα αποφορτιστείτε από την ένταση. 

§  Σωματική άσκηση. Το γιόγκα, το τζόκινγκ και οποιαδήποτε μορφή άσκησης, θα σας βοηθήσουν να εκτονωθείτε και να χαλαρώσετε.

§  Δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας. Όταν μία κατάσταση σας προκαλέσει θυμό, προτιμήστε να απομακρυνθείτε για λίγο από το χώρο και το συνομιλητή σας. Ο χρόνος που θα μεσολαβήσει μέχρι να ξανασυζητήσετε για το θέμα που σας προκάλεσε θυμό, θα σας βοηθήσει αποφορτιστείτε και να σκεφτείτε με πιο καθαρή κρίση.

§  Σκεφτείτε πριν μιλήστε και προσπαθήστε να μην προβαίνετε σε χαρακτηρισμούς των συνομιλητών σας όταν είστε θυμωμένοι. Όταν θυμώνετε η κρίση θολώνει, με αποτέλεσμα πολλές φορές να εκδηλώνετε συμπεριφορές για τις οποίες μετανιώνετε στη συνέχεια.  

§  Μην αποφασίζετε για σημαντικά θέματα όταν είστε θυμωμένοι. Περιμένετε να περάσει ο θυμός και να επανέλθει η λογική.

§  Λεκτικοποιήστε το συναίσθημά σας. Με το να δηλώσετε ότι είστε θυμωμένος/η, θα έχετε κάνει το πρώτο βήμα διαχείρισης της έντασής σας.

§  Σκεφτείτε πριν πράξετε. Συχνά όταν είστε θυμωμένοι, μπορεί να προβείτε σε παρορμητικές πράξεις («τώρα θα δει τι θα πάθει…», «θα το πληρώσει με το ίδιο νόμισμα…»), που σε δεύτερο χρόνο θα καταλάβετε ότι δεν έπρεπε να είχατε κάνει.

§  Αντιμετωπίστε τους άλλους ανθρώπους σαν διαφορετικούς από εσάς. Δεν κάνουμε όλοι τα ίδια λάθη, ούτε έχουμε τον ίδιο τρόπο σκέψης. Δείξτε επιείκεια στα λάθη των άλλων και μην περιμένετε να συμπεριφερθούν όπως εσείς, γιατί ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα.

§  Αποφορτίστε την καθημερινότητα σας από το έντονο άγχος. Όταν η καθημερινότητα κυλά με έντονους ρυθμούς, οι πιθανότητες να θυμώσετε με ασήμαντα πράγματα αυξάνεται.

§  Συζητείστε με φίλους για τις καταστάσεις που σας προκαλούν θυμό. Έτσι θα αποφορτιστείτε και θα ακούστε μία διαφορετική οπτική που πιθανώς δεν είχατε σκεφτεί.

Αν συνεχίσετε να δυσκολεύεστε στη διατήρηση αυτοελέγχου, η επίσκεψη σε ένα ειδικό θα ήταν ιδιαίτερα ωφέλιμη. Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να εκφράζεται, ωστόσο όταν επηρεάζει την επικοινωνία και τις σχέσεις με τους γύρω μας, γίνεται καταστρεπτικό και η άμεση διαχείριση είναι η καλύτερη λύση.

Μαρία Βράιλα

  Ψυχολόγος

Η τεχνολογία διευκολύνει τη ζωή μας. 

Η εξάρτησή μας όμως από την τεχνολογία διευκολύνει την αποξένωση μας.

Φόρα το χαμόγελο στο πρόσωπό σου, μην το ξεχνάς μακριά από αυτό...

Είναι μερικοί άνθρωποι που όταν φύγουν από τη ζωή μας, η απουσία τους ηχεί παντού...

Είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί κατά βάθος;

Όσοι δε συμπεριφέρονται σωστά στους γύρω τους, είναι καλοί και απλά δεν θέλουν να φανούν ευάλωτοι; Ή μήπως είναι εγκλωβισμένοι σε δικά τους άλυτα θέματα, οπότε δεν τους ενδιαφέρει ο περίγυρος τους; 

Τελικά υφίσταται ο διαχωρισμός σε "καλούς" και "μη καλούς" ανθρώπους;

Εσείς τι πιστεύετε;

Ο θυμός είναι σαν ένα τέρας που ξυπνάει μέσα μας και δεν ελέγχεται εύκολα.

Πολλές φορές, γυρνώντας στο σπίτι, μεταφέρουμε τη συσσωρευμένη ένταση όλης της ημέρας στα οικεία μας πρόσωπα.

Ωστόσο, έχεις σκεφτεί, ότι άθελά σου, η συμπεριφορά σου υιοθετείται από τα μικρότερα μέλη της οικογένειας;

Όταν γίνεσαι γονιός, σκέψου πριν μεταφέρεις αθέμιτες συμπεριφορές στο παιδί σου.

Συχνά ακούμε τους γύρω μας να λένε: "Οι γονείς μου δε με άφησαν να κάνω το επάγγελμα που ήθελα", ''Ήθελα να ταξιδέψω παντού, αλλά οι υποχρεώσεις δεν μου το επέτρεψαν'', ''Αγαπούσα το σύντροφό μου, αλλά δεν τον ενέκρινε το περιβάλλον μου''...

Στην πραγματικότητα αυτά τα επιχειρήματα δεν είναι τίποτα παραπάνω από δικαιολογίες. Οι άνθρωποι αρεσκόμαστε να καταφεύγουμε στην αναζήτηση εξωτερικών αιτιών για την αναβολή σχεδίων που δεν πραγματοποιήσαμε.

Κανείς δε μπορεί να σε σταματήσει να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα.

Μονάχα ο εαυτός σου.

Αν θέλησες κάτι και δεν το πραγματοποίησες, σημαίνει ότι δεν το επιθύμησες αρκετά, ώστε να προσπαθήσεις για αυτό. 

Όταν νιώθεις ότι δεν αξίζεις τίποτα, ότι τα λάθη σου σε ξεπερνούν και έχεις δίπλα σου ένα άνθρωπο, που σε αγαπάει ακόμη και σε στηρίζει, μην το αφήσεις να φύγει...

Είναι ο άνθρωπος που αξίζει, περισσότερο από τον καθένα, να μείνει κοντά σου.