ΗΜΕΡΕΣ ΕΟΡΤΩΝ: ΗΜΕΡΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ Ή ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ;

Κάθε χρόνο, μικροί και μεγάλοι περιμένουν με ανυπομονησία τις ημέρες των Χριστουγέννων και στη συνέχεια την αλλαγή του χρόνου. Ημέρες συνδυασμένες με διακοπές, ξεκούραση, οικογενειακές συγκεντρώσεις και όμορφες εξόδους. Αυτές τις ημέρες, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι χαμογελαστοί και χαρούμενοι. Ωστόσο, για πολλούς οι τελευταίες ημέρες του χρόνου αναδύουν ένα γενικότερο αίσθημα απαισιοδοξίας και λύπης. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Οι ημέρες των εορτών είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη συντροφιά αγαπημένων προσώπων. Όμως, αρκετοί άνθρωποι αυτές τις ημέρες είναι μόνοι, χωρίς την παρέα κάποιου φίλου ή συγγενή. Το αίσθημα της μοναξιάς γίνεται πιο έντονο, εγείροντας σκέψεις που προκαλούν αισθήματα μελαγχολίας στο άτομο. Για αυτό το λόγο, ας προσπαθήσουμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στους μοναχικούς ανθρώπους που έχουμε στο περιβάλλον μας και να μοιραστούμε μαζί τους τις ημέρες και τη χαρά των εορτών.

Λίγες ημέρες πριν αποχαιρετήσουμε τον παλιό χρόνο, οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε μία ανασκόπηση του έτους που φεύγει. Ποιοι από τους στόχους που θέσαμε κατακτήθηκαν μέσα στο τρέχον έτος; Ποιοι παραγκωνίστηκαν; Υπήρχαν ευτυχισμένες στιγμές κατά τη διάρκεια του χρόνου; Ήταν περισσότερες ή λιγότερες από τις δυσάρεστες στιγμές που ζήσαμε; Συχνά, τα αποτελέσματα της ανασκόπησης δεν είναι τόσο θετικά όσο αναμέναμε. Η συγκεκριμένη διαπίστωση προκαλεί ένα γενικότερο αίσθημα απαισιοδοξίας τόσο για το χρόνο που φεύγει όσο και γι αυτό που έρχεται. Το άτομο διακατέχεται από την αίσθηση της ανικανότητας να επιτύχει τους στόχους που έθεσε και αμφιβάλλει, αν θα καταφέρει να εκπληρώσει τους νέους στόχους που θα θέσει για το νέο έτος. Πιθανώς, θα αποφύγει να  θέσει εκ νέου προτεραιότητες, από φόβο ότι δεν θα καταφέρει να τις εκπληρώσει.

Άλλος ένας λόγος που οι τελευταίες ημέρες του χρόνου γεννούν αισθήματα απαισιοδοξίας είναι επειδή συχνά οι άνθρωποι εστιάζουν σε «αυτό που φεύγει», παρά σε «αυτό που έρχεται». Ως αποτέλεσμα, μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν και αντιμετωπίζουν το νέο έτος με αβεβαιότητα και επιφύλαξη. Η αρνητική στάση απέναντι στη νέα χρονιά, αυτόματα τοποθετεί το άτομο σε μία θέση άμυνας, που δεν του επιτρέπει να αναγνωρίσει τα όμορφα στοιχεία της χρονιάς που έρχεται. Η διατήρηση θετικής στάσης απέναντι στη νέα χρονιά, ενισχύει την αισιοδοξία και τη θέληση για καθημερινή προσπάθεια, ώστε να δημιουργηθούν αξέχαστες στιγμές, που θα συντροφεύουν το άτομο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. 

Ας μην ξεχνάμε ότι η γενικότερη οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, εγείρει σκέψεις απαισιοδοξίας και απελπισίας για κάθε χρόνο που ξεκινά, εφόσον την παρούσα χρονική περίοδο επικρατεί ένα κλίμα αβεβαιότητας για το μέλλον. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν πρέπει να χάνει την ελπίδα του, γιατί αν συμβεί αυτό, θα επέλθει η παραίτηση από την προσπάθεια και η απραξία. Ο καθένας οφείλει στον εαυτό του, να παλεύει για ένα καλύτερο αύριο και να μην παραιτείται από τον αγώνα για ζωή.

Ας αποχαιρετήσουμε το χρόνο που φεύγει, τις ευχάριστες και τις δυσάρεστες στιγμές που έζησε ο καθένας και που ελπίζω, αποτέλεσαν ένα μάθημα για τη ζωή.  Εύχομαι η χρονιά που ανατέλλει να λειτουργήσει δημιουργικά για τον καθένα, διατηρώντας τη φλόγα της θέλησης ζωντανή για την εκπλήρωση κάθε επιθυμίας.

Μαρία Βράιλα

  Ψυχολόγος