"Άσε με να σου εξηγήσω", "Δεν είναι αυτό που νομίζεις", "Με παρεξήγησες", ''Πάλι καχύποπτη γίνεσαι;''....

''Εγώ; Εγώ ήμουν σπαθί δίπλα στην οικογένειά μου, εκείνοι με πέταξαν από το σπίτι'', ''Εγώ ήμουν κύριος, εκείνη δεν ήξερε τί ήθελε''.... 

Και πόσες άλλες ιστορίες που όλοι έχουμε ακούσει ή έχουμε ζήσει...

Πολλοί άνθρωποι αρέσκονται στα ψέμματα.

Γιατί όμως;

Η απάντηση είναι εύκολη: Αν πουν την αλήθεια, θα πρέπει να επωμιστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. 

Θα πρέπει να φανούν υπεύθυνοι.

Και πού χρόνος για υπευθυνότητα;