ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ;

Οι περισσότερες γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή τους εξέφρασαν το συγκεκριμένο ερώτημα. Ένα ερώτημα συνοδευμένο από χιλιάδες άλλες απορίες όπως: “Γιατί επιλέγω πάντα λάθος συντρόφους;”, “Πότε επιτέλους θα βρεθεί ο κατάλληλος;”, “Είναι δικό μου λάθος;”...

Τα αίτια πολλά... Ακούμε συχνά φίλες μας να δίνουν εξηγήσεις όπως “Τους μαγνητίζω”, “Όποιος είναι ο πιο λάθος σε μια παρέα με αυτόν θα ταιριάξω”. Σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιλογή μιας γυναίκας συντρόφων που δεν την πληρούν συναισθηματικά ή σεξουαλικά, δεν είναι απλώς θέμα “μαγνητισμού” διότι με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται η υποκειμενική βούληση και η ευθύνη που φέρουμε για τις επιλογές μας.

Οι άνθρωποι κάνουμε κάποιες επιλογές, οι οποίες δε γίνονται πάντα με συνειδητό τρόπο. Υπάρχει και αυτός ο “σκοτεινός” τόπος στον ψυχισμό του ατόμου που είναι το ασυνείδητο, το “id” όπως το ονόμαζε ο Sigmund Freud. Στο ασυνείδητο εδράζουν οι ενορμήσεις, οι επιθυμίες, τα ένστικτα. Μία από αυτές τις ενορμήσεις είναι και ο έρωτας, η επιλογή συντρόφου. Όσο λοιπόν και αν η λογική μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, η επιθυμία την επισκιάζει, οδηγώντας το άτομο σε επιλογές που στη συνέχεια, όταν παρέλθει ο έρωτας, διαπιστώνει ότι ήταν λανθασμένες.

Συνεπώς η επιλογή συντρόφου δε γίνεται με απόλυτα συνειδητό τρόπο, για αυτό το λόγο βλέπουμε γυναίκες (όλες έχουμε τέτοια παραδείγματα στον περίγυρό μας) να επιλέγουν ξανά και ξανά συντρόφους που δεν τις ικανοποιούν, που δεν τους συμπεριφέρονται όπως θα αναμενόταν να τους φέρεται ένας κατάλληλος σύντροφος, που τις πληγώνουν, που καταπατούν τα συναισθήματά τους και εκείνες παραμένουν εκεί, διερωτώμενες τί συμβαίνει. Ώσπου, έρχεται η τελευταία πράξη του έργου, που καταρρακωμένες συναισθηματικά και ψυχικά, λένε: “Δε θα επαναλάβω ξανά το ίδιο λάθος. Πλέον πήρα το μάθημά μου”. Μόνο που στη συνέχεια, έρχεται η επόμενη σχέση που είναι ίδια με την προηγούμενη και την προ-προηγούμενη.

Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος όπου η γυναίκα επαναλαμβάνει ξανά και ξανά το ίδιο λάθος, κάνει την ίδια επιλογή, ένα άντρα που συναισθηματικά δεν επενδύει στη σχέση τους, που τη «βολεύει» στο πρόγραμμά του, που δεν της προσφέρει την αγάπη, την ασφάλεια, την τρυφερότητα που καθεμία αναζητά σε μια συντροφική σχέση. Έτσι, οι σύντροφοι αλλάζουν, τα πρόσωπα διαφέρουν, αλλά επί πραγματικού τίποτα δεν αλλάζει…

Πολλές γυναίκες θεωρούν ότι δεν είναι αρκετά ικανές να προσεγγίσουν ένα άντρα που θα τις κάνει πραγματικά ευτυχισμένες, που θα τις κάνει να νιώθουν «τη μία και μοναδική». Όταν ένας άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τα θετικά στοιχεία που φέρει σαν άτομο και σαν προσωπικότητα, είναι απόλυτα λογικό να μην περιμένει και από τον άλλον να τα αναγνωρίσει. Συνεπώς, μία γυναίκα που θεωρεί τον εαυτό της «άσχημη», «χαζή» και αντιμετωπίζει την εξωτερική της εμφάνιση ή το χαρακτήρα της με ανασφάλεια, θα αρκεστεί σε κάποιον που θα συνδεθεί απλά μαζί της, χωρίς να έχει περισσότερες απαιτήσεις.

Άλλες γυναίκες, έχοντας ως πρότυπο τη σχέση των γονέων τους στην οποία πιθανώς απουσίαζε η στοργή και το ερωτικό συναίσθημα, θεωρούν ότι αυτό είναι το «σωστό» πρότυπο σχέσης και αναζητούν ένα σύντροφο με τον οποίο θα δομήσουν μία παρόμοια σχέση. Όπως ξέρετε, η σχέση που αναπτύσσουν οι γονείς με το παιδί είναι ουσιώδης σημασίας για αυτό, διότι θα αποτελέσει το πρότυπο των διαπροσωπικών σχέσεων που θα δημιουργήσει αργότερα ως ενήλικας. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές γυναίκες οι γονείς των οποίων ήταν συναισθηματικά απόμακροι, στη μετέπειτα ζωή τους αναζητούν συντρόφους που δεν ενδιαφέρονται για την κάλυψη των συναισθηματικών τους αναγκών. Θυμηθείτε το ρητό που λέει ότι η γυναίκα θα αναζητήσει – ασυνείδητα πάντα- ένα άντρα που θα μοιάζει στον πατέρα της. Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, δηλαδή οι γυναίκες που βίωναν τη σχέση με τον πατέρα τους αποστερημένη από συναισθήματα, αλλά βρήκαν ένα σύντροφο που τις ικανοποιούσε ή το ακριβώς αντίθετο.

Η αναζήτηση του κατάλληλου συντρόφου είναι μία μακροχρόνια και δύσκολη αναζήτηση. Πολλές γυναίκες καταφέρνουν να βρουν το «άλλο τους μισό» μετά από τη σύναψη αρκετών σχέσεων. Άλλες συναντούν τον ιδανικό για αυτές άντρα στο πρόσωπο της πρώτης, δεύτερης σχέσης, άλλες δεν τον βρίσκουν ποτέ. Στην περίπτωση που μία γυναίκα συνάπτει επί μακρό χρονικό διάστημα σχέσεις εντός των οποίων νιώθει μόνη και ανικανοποίητη, είναι καλό να αναλογιστεί τι ζητά η ίδια από ένα σύντροφο, καθώς και τους λόγους που συναναστρέφεται με συντρόφους που δεν την πληρούν.

Τέλος, ας παραδεχτούμε ότι πολλές φορές και εμείς οι ίδιες δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Μιλάμε για τον «κατάλληλο άντρα», παραπονούμενες ότι πάντα γνωρίζουμε τους λάθος ανθρώπους, χωρίς όμως να μπορούμε να προσδιορίσουμε ποιος είναι ο κατάλληλος. Είναι εκείνος που θα μου προσφέρει αγάπη άνευ αποδοχών; Είναι εκείνος που θα με πάρει αγκαλιά μετά από μια κουραστική ημέρα στη δουλειά; Που θα μου κάνει εκπλήξεις; Που δε θα με οδηγήσει στην πλήξη; Που θα είναι ψηλός και μελαχρινός; Εκείνος που θα είναι αρρενωπός και γοητευτικός; Που θα είναι μορφωμένος; Που θα του αρέσει ο κινηματογράφος και τα ταξίδια; Που θα έχει χιούμορ; Ή εκείνος που θα είναι περιπετειώδης και θα μου δείξει ένα νέο κόσμο εμπειριών;

Αναλογιζόμενες τη ζωή μας, κάποια στιγμή μπορεί να μας προσέγγισε ένας άνδρας έτοιμος να μας προσφέρει τα πάντα και εμείς να τον απορρίψαμε, για να παραπονεθούμε αργότερα ότι δε βρίσκουμε τον κατάλληλο. Αν δεν ξέρουμε εμείς τι επιθυμούμε, πως είναι δυνατόν να περιμένουμε από ένα άγνωστο να γνωρίζει και να εκπληρώσει όλες τις επιθυμίες μας;

Θα συνοψίσω με τη φράση του Sigmund Freud: «Η μεγαλύτερη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που κι εγώ δεν έχω κατορθώσει να απαντήσω μετά από τριάντα χρόνια έρευνας, είναι: Τι θέλει μια γυναίκα;».

Μαρία Βράιλα

Ψυχολόγος